"Światło, które rozprasza nasze ciemności"

"«Nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło»
(Iz 9, 1).

Radosna wieść, którą przed chwilą usłyszeliśmy w tym zgromadzeniu, dotyczy również nas, ludzi żyjących na progu trzeciego tysiąclecia. Wspólnota wierzących zbiera się na modlitwie w każdym zakątku świata, by słuchać tej nowiny. Pośród mroźnej zimy i śniegu czy w tropikalnym upale ta noc jest Nocą Świętą dla wszystkich.

Pojawia się nareszcie tak długo oczekiwany blask nowego Dnia. Narodził się Mesjasz, Emmanuel, Bóg z nami! Narodził się Ten, którego zapowiadali prorocy, a «mieszkańcy kraju mroków» już od dawna przyzywali. W ciszy i ciemnościach nocy światło staje się słowem i orędziem nadziei.

Czy ta pewność wiary nie kłóci się jednak z historyczną rzeczywistością, w której żyjemy? Kiedy słuchamy zatrważających relacji z codziennych wydarzeń, te świetlane, pełne nadziei słowa wydają się snem. Właśnie w tym przejawia się wyzwanie wiary: sprawia ona, że wieść o narodzinach Syna Bożego pociesza, a zarazem stawia wymagania. Wiara pozwala nam odczuć, że Bóg otacza nas swoją czułą miłością, jednocześnie zobowiązuje nas do czynnej miłości Boga i braci."

Jan Paweł II, Pasterka w Bazylice św. Piotra - 25 XII 2001
***
Tak, Pasterka, która przypomina o nadziei :)

Brak komentarzy: