"Wielki Czwartek jest naprzód dniem Jezusa Chrystusa. Jest to pierwszy z owych Trzech Jego Świętych Dni: Triduum Sacrum. Wszystkie one stanowią całość poniekąd niepodzielną - są poniekąd jednym dniem naszego Odkupienia, jednym dniem Paschy, czyli Przejścia. Jednym dniem Jezusa Chrystusa, czyli Pomazańca - Tego, którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i łaską i posłał na świat. (...)
Jest to dzień Jezusa Chrystusa - "świadka wiernego, pierworodnego umarłych i władcy królów ziemi" (Ap 1, 5). O zachodzie tego dnia rozpocznie dawać ostateczne świadectwo Temu, który Go posłał, Ojcu. Rozpocznie dawać świadectwo miłości i męki takiej, której żadne ludzkie serce nie jest zdolne zgłębić. Rozpocznie dawać świadectwo Odwiecznej Świętości, która przyszła na świat w dniu stworzenia. Rozpocznie dawać świadectwo Przymierzu, które Najświętszy Bóg zawarł z człowiekiem od początku, a kiedy zostało ono złamane w sercu pierwszego człowieka i kiedy było stale łamane przez grzech - nie ustało, czekając na tę godzinę i dzień Chrystusa, "świadka wiernego".
Rozpocznie więc Chrystus-świadek wierny dawać świadectwo świętości Boga w Jego Przymierzu z człowiekiem, które ma być ostatecznie ustanowione za cenę tej Ofiary, jaka rozpocznie się w Wielki Czwartek - dzisiaj wieczór - w sposób bezkrwawy, a dokona się przez Jego Krew i Śmierć na Kalwarii. "Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów... Temu, który uczynił nas królestwem i kapłanami dla Boga i Ojca swojego" (Ap 1, 5 - 6), przychodzimy dzisiaj wyznać naszą wierność i miłość, naszą niegodność i oddanie.
Oto wyniszczy samego siebie stając się posłusznym aż do śmierci, ażeby w duszach ludzkich, a poniekąd w sercu całego stworzenia, odbić nowe podobieństwo do Boga w swoim jedynym kapłaństwie: ażeby uczynić nas wszystkich "królestwem i kapłanami" - i w ten sposób dać świadectwo tej godności człowieka i godności całego stworzenia, do jakiej powołał go Bóg.
"Oto nadchodzi". Oto idzie "świadek wierny", aby wypełnić swoim kapłaństwem serca ludzkie i zarazem całe stworzenie od początku do końca: "Jam jest Alfa i Omega"."
"Dzień dzisiejszy - Dzień Jezusa Chrystusa, Wielki Czwartek jest naszym szczególnym Dniem. Jest świętem kapłanów. W tym Dniu przybywamy całą naszą wspólnotą, ażeby podziękować Chrystusowi za kapłaństwo, które wpisał w serce człowieka jako Pana Stworzenia, które w sposób szczególny wpisał w nasze serca. Zaprosił nas bowiem do Ostatniej Wieczerzy - i dzisiaj ponownie zaprasza. Zaprosił w nas tych dwunastu, którzy byli razem z Nim tego wieczoru. Wobec których wziął chleb, połamał, rozdawał i mówił: "To jest Ciało moje, które za was będzie wydane". A potem wziął kielich wypełniony winem, rozdawał i mówił; "To jest kielich mojej Krwi, Nowego i Wiecznego Przymierza, która za was i za będzie przelana". A na końcu dodał: "To czyńcie na moją pamiątkę". Jesteśmy więc kapłanami z Jego kapłaństwa. Jesteśmy kapłanami tej ofiary, którą złożył ze swego Ciała i Krwi na krzyżu, a pod postacią chleba i wiana przy Ostatniej Wieczerzy.
Jesteśmy też kapłanami "dla ludzi", ażeby wszyscy poprzez ofiarę, którą z Jego mocy sprawujemy, stawali się królewskim kapłaństwem" - i składali duchowe ofiary w jedności z Jego ofiarą Krzyża i Wieczernika.
Jesteśmy wreszcie kapłanami na wieki."
Wielki Czwartek - Homilia Ojca Św. na Mszy św. poświęcenia olejów - 3 IV 1980
Jest to dzień Jezusa Chrystusa - "świadka wiernego, pierworodnego umarłych i władcy królów ziemi" (Ap 1, 5). O zachodzie tego dnia rozpocznie dawać ostateczne świadectwo Temu, który Go posłał, Ojcu. Rozpocznie dawać świadectwo miłości i męki takiej, której żadne ludzkie serce nie jest zdolne zgłębić. Rozpocznie dawać świadectwo Odwiecznej Świętości, która przyszła na świat w dniu stworzenia. Rozpocznie dawać świadectwo Przymierzu, które Najświętszy Bóg zawarł z człowiekiem od początku, a kiedy zostało ono złamane w sercu pierwszego człowieka i kiedy było stale łamane przez grzech - nie ustało, czekając na tę godzinę i dzień Chrystusa, "świadka wiernego".
Rozpocznie więc Chrystus-świadek wierny dawać świadectwo świętości Boga w Jego Przymierzu z człowiekiem, które ma być ostatecznie ustanowione za cenę tej Ofiary, jaka rozpocznie się w Wielki Czwartek - dzisiaj wieczór - w sposób bezkrwawy, a dokona się przez Jego Krew i Śmierć na Kalwarii. "Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów... Temu, który uczynił nas królestwem i kapłanami dla Boga i Ojca swojego" (Ap 1, 5 - 6), przychodzimy dzisiaj wyznać naszą wierność i miłość, naszą niegodność i oddanie.
Oto wyniszczy samego siebie stając się posłusznym aż do śmierci, ażeby w duszach ludzkich, a poniekąd w sercu całego stworzenia, odbić nowe podobieństwo do Boga w swoim jedynym kapłaństwie: ażeby uczynić nas wszystkich "królestwem i kapłanami" - i w ten sposób dać świadectwo tej godności człowieka i godności całego stworzenia, do jakiej powołał go Bóg.
"Oto nadchodzi". Oto idzie "świadek wierny", aby wypełnić swoim kapłaństwem serca ludzkie i zarazem całe stworzenie od początku do końca: "Jam jest Alfa i Omega"."
"Dzień dzisiejszy - Dzień Jezusa Chrystusa, Wielki Czwartek jest naszym szczególnym Dniem. Jest świętem kapłanów. W tym Dniu przybywamy całą naszą wspólnotą, ażeby podziękować Chrystusowi za kapłaństwo, które wpisał w serce człowieka jako Pana Stworzenia, które w sposób szczególny wpisał w nasze serca. Zaprosił nas bowiem do Ostatniej Wieczerzy - i dzisiaj ponownie zaprasza. Zaprosił w nas tych dwunastu, którzy byli razem z Nim tego wieczoru. Wobec których wziął chleb, połamał, rozdawał i mówił: "To jest Ciało moje, które za was będzie wydane". A potem wziął kielich wypełniony winem, rozdawał i mówił; "To jest kielich mojej Krwi, Nowego i Wiecznego Przymierza, która za was i za będzie przelana". A na końcu dodał: "To czyńcie na moją pamiątkę". Jesteśmy więc kapłanami z Jego kapłaństwa. Jesteśmy kapłanami tej ofiary, którą złożył ze swego Ciała i Krwi na krzyżu, a pod postacią chleba i wiana przy Ostatniej Wieczerzy.
Jesteśmy też kapłanami "dla ludzi", ażeby wszyscy poprzez ofiarę, którą z Jego mocy sprawujemy, stawali się królewskim kapłaństwem" - i składali duchowe ofiary w jedności z Jego ofiarą Krzyża i Wieczernika.
Jesteśmy wreszcie kapłanami na wieki."
Wielki Czwartek - Homilia Ojca Św. na Mszy św. poświęcenia olejów - 3 IV 1980
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz