„Kluczowym aspektem (...) kościelnej komunii jest wierność umysłu i serca wobec nauczania Biskupów, którą wszystkie osoby konsekrowane powinny lojalnie realizować w życiu, dając o niej otwarcie świadectwo wobec Ludu Bożego; dotyczy to zwłaszcza osób zaangażowanych na polu badań teologicznych i nauczania w dziedzinie wydawnictw, katechezy, środków społecznego przekazu [Por. Propositio 30, A.]. Ponieważ osoby konsekrowane zajmują szczególne miejsce w Kościele, ich postawa w tej dziedzinie ma wielkie znaczenie dla całego Ludu Bożego. Ich świadectwo synowskiej miłości jest źródłem mocy i skuteczności ich apostolstwa, które w ramach misji prorockiej wszystkich ochrzczonych skupia się zwykle na zadaniach wykonywanych w ścisłej współpracy z hierarchią [Por. JAN PAWEŁ II, Adhort. apost. Redemptionis donum (25 marca 1984), 15: AAS 76 (1984), 541-542.]. W ten sposób osoby konsekrowane przyczyniają się bogactwem swoich charyzmatów do tego, że Kościół coraz głębiej urzeczywistnia swoją naturę sakramentu „wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju Ludzkiego” [SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1.].”
Adhortacja Apostolska Vita Consecrata (46)
Adhortacja Apostolska Vita Consecrata (46)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz