„Wiadomo, że normy stanowią o specyficznym charakterze etyki. Normy są dla niej tym, co ją wyróżnia od innych nauk. Etyka jest więc nauką normatywną. Wobec tego zaś zagadnieniem dość podstawowym dla takiej nauki musi być sprawa pochodzenia norm moralnych. (...) Źródła Objawienia, a zwłaszcza Pismo św., zawierają cały szereg zdań o charakterze normatywnym: przykazań, rad, wskazówek, ocen itp. (...) Oto w Liście św. Pawła do Rzymian czytamy: „Bo gdy poganie, którzy Zakonu nie mają, z natury czynią, co Zakon nakazuje, tak że ci, którzy Zakonu nie mają, sami sobie są Zakonem i ujawniają treść Zakonu wypisaną w swych sercach. Poświadcza im to i ich sumienie, gdy różne ich myśli oskarżają się nawzajem lub bronią” (Rz 2,14-15). Św. Paweł stwierdza tutaj istnienie innego obok Objawienia (Zakon) źródła zasad moralnych. Źródłem tym jest po prostu sama rozumna natura ludzka („z natury czynią”), która zobowiązuje każdego normalnego człowieka do spełniania tych czynów, które stanowią w Objawieniu treść Zakonu Bożego. Św. Paweł nie wypowiada się tutaj wyraźnie co do tego, czy i w jakim stopniu wszystkie te zasady moralnego postępowania, czyli normy, które zawierają się w Objawieniu, wypływają z samej natury ludzkiej. W świetle powyższych zdań nie ulega jednak wątpliwości, że co najmniej najważniejsze z nich są każdemu normalnemu człowiekowi znane z samej natury, bez objawiania ich ze strony Boga. Z natury też obowiązują w sumieniu każdego człowieka, który jest ich świadom.”
Elementarz etyczny
Elementarz etyczny
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz