„Wszyscy, w pewnym sensie, zdajemy sobie sprawę, że przemijalność tego świata nie pozwala na wypełnienie pełnej miary sprawiedliwości. Zapewne tak często słyszane słowa „nie ma sprawiedliwości na tym świecie” są owocem zbyt łatwego uproszczenia. Jest w nich jednak ziarno głębokiej prawdy. Sprawiedliwość jest w pewnym sensie większa od człowieka, od wymiarów jego ziemskiego życia, od możliwości ustanowienia w tym życiu prawdziwie sprawiedliwych stosunków między ludźmi, środowiskami, społeczeństwami, narodami. Każdy człowiek żyje i umiera w poczuciu niepełnego zaspokojenia sprawiedliwości, bowiem świat nie jest w stanie do końca zaspokoić istoty stworzonej na obraz Boga, ani w jej najgłębszej osobowości ani w różnych aspektach jej ludzkiego życia .Tak więc poprzez ten głód sprawiedliwości, człowiek otwiera się ku Bogu, który jest samą sprawiedliwością.”
„Sprawiedliwość jest podstawową zasadą istnienia i współistnienia ludzi oraz wspólnot ludzkich, społeczeństw i ludów. Poza tym sprawiedliwość jest zasadą istnienia Kościoła, jako ludu Bożego, jest zasadą współistnienia Kościoła i różnych struktur społecznych, a przede wszystkim państwa oraz organizacji międzynarodowych.”
„Można powiedzieć, że sam sens istnienia człowieka na ziemi jest związany ze sprawiedliwością. Poprawne określenie tego „ile się należy” każdemu od wszystkich, a zarazem wszystkim od każdego, tego „co się należy” człowiekowi od człowieka w różnych sytuacjach, określenie tego jest wielka sprawą, dla której każdy człowiek żyje i dzięki której życie jego ma sens.”
„Jest więc rzeczą konieczną, aby każdy z nas mógł żyć w sprawiedliwości – jeszcze ważniejszym jest to, by każdy z nas działał sprawiedliwie w stosunku do bliskich i dalekich, do wspólnoty i społeczeństwa, którego jest członkiem... i wobec Boga.” „Nie może być miłości bez sprawiedliwości. Miłość „przerasta” sprawiedliwość, ale jednocześnie weryfikuje się ona w sprawiedliwości. Nawet ojciec i matka kochający swe dziecko muszą być sprawiedliwi. Gdy zachwieje się sprawiedliwość, również miłość znajduje się w niebezpieczeństwie. Być sprawiedliwym, oznacza dawać każdemu, co mu się należy.”
Przemówienie na audiencji ogólnej 8. XI. 1978 r.
***
Czy realizacja takiej sprawiedliwości jest możliwa w praktyce?
„Sprawiedliwość jest podstawową zasadą istnienia i współistnienia ludzi oraz wspólnot ludzkich, społeczeństw i ludów. Poza tym sprawiedliwość jest zasadą istnienia Kościoła, jako ludu Bożego, jest zasadą współistnienia Kościoła i różnych struktur społecznych, a przede wszystkim państwa oraz organizacji międzynarodowych.”
„Można powiedzieć, że sam sens istnienia człowieka na ziemi jest związany ze sprawiedliwością. Poprawne określenie tego „ile się należy” każdemu od wszystkich, a zarazem wszystkim od każdego, tego „co się należy” człowiekowi od człowieka w różnych sytuacjach, określenie tego jest wielka sprawą, dla której każdy człowiek żyje i dzięki której życie jego ma sens.”
„Jest więc rzeczą konieczną, aby każdy z nas mógł żyć w sprawiedliwości – jeszcze ważniejszym jest to, by każdy z nas działał sprawiedliwie w stosunku do bliskich i dalekich, do wspólnoty i społeczeństwa, którego jest członkiem... i wobec Boga.” „Nie może być miłości bez sprawiedliwości. Miłość „przerasta” sprawiedliwość, ale jednocześnie weryfikuje się ona w sprawiedliwości. Nawet ojciec i matka kochający swe dziecko muszą być sprawiedliwi. Gdy zachwieje się sprawiedliwość, również miłość znajduje się w niebezpieczeństwie. Być sprawiedliwym, oznacza dawać każdemu, co mu się należy.”
Przemówienie na audiencji ogólnej 8. XI. 1978 r.
***
Czy realizacja takiej sprawiedliwości jest możliwa w praktyce?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz