"Czy człowiek i ludzkość w swojej wędrówce przez tę ziemię tylko przechodzi i mija — i wszystkim dla człowieka jest to, co tu na tej ziemi zbuduje, wywalczy, zazna? Czy niezależnie od wszystkich osiągnięć, od całego kształtu życia: kultury, cywilizacji, techniki — nic go innego nie oczekuje? „Przemija postać świata” (1 Kor 7, 31) — i człowiek wraz z nią przemija bez reszty...?
Czy też: tajemnicę dziejów człowieka, każdego i wszystkich, tajemnicę dziejów ludzkości wyrażają i wyznaczają te słowa, jakie powiedział Chrystus w momencie rozstania z apostołami — chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego — chrzest, czyli zanurzenie w żywym Bogu, w Tym, Który Jest (jak głosi Księga Wyjścia) — w Tym, „Który jest, i Który był, i Który przychodzi” (jak głosi Księga Apokalipsy 1, 4). Chrzest, czyli początek spotkania, obcowania, zjednoczenia, do którego całe życie doczesne jest tylko wstępem i wprowadzeniem, a spełnienie i pełnia należy do wieczności. „Przemija postać świata” — więc musimy znaleźć się „w świecie Boga”, ażeby dosięgnąć celu, dojść do pełni życia i powołania człowieka."
Homilia w czasie Mszy św. odprawionej na Błoniach - Kraków, 9 czerwca 1979 r.
Czy też: tajemnicę dziejów człowieka, każdego i wszystkich, tajemnicę dziejów ludzkości wyrażają i wyznaczają te słowa, jakie powiedział Chrystus w momencie rozstania z apostołami — chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego — chrzest, czyli zanurzenie w żywym Bogu, w Tym, Który Jest (jak głosi Księga Wyjścia) — w Tym, „Który jest, i Który był, i Który przychodzi” (jak głosi Księga Apokalipsy 1, 4). Chrzest, czyli początek spotkania, obcowania, zjednoczenia, do którego całe życie doczesne jest tylko wstępem i wprowadzeniem, a spełnienie i pełnia należy do wieczności. „Przemija postać świata” — więc musimy znaleźć się „w świecie Boga”, ażeby dosięgnąć celu, dojść do pełni życia i powołania człowieka."
Homilia w czasie Mszy św. odprawionej na Błoniach - Kraków, 9 czerwca 1979 r.
5 komentarzy:
łał. Aż mi się śpiewa za świętą małą Teresą, że "me życie jest chwilką, co ciągle ucieka i minie - by kochać Cię, Panie, tę chwilę mam tylko..."
Może - w szerokim kontekście naszych dzisiejszych rozmów, które toczą się na trzech blogach i jednym forum ;) - na tym ma polegać wzajemność spotkania, obcowania, zjednoczenia? On obdarowuje dzisiaj. My - z Jego darów - dzisiaj kochamy. I ciągle jest dzisiaj. :)
Znaczy, nie ma strachu. :P
Znaczy powiedzmy, że nie ma strachu. Mamy w rezerwie jeszcze jedno forum i maile, ale można na zakręcie wtedy nie wyrobić.
Tfuuu, co ja gadam!Tylko nie zakręty i wyrabianie, nie dziś.
:D mi wystarczy. A widziałaś, że ci na Laudemioblogu odpowiedziałam też?
Widziałam, ale coś mi weny dziś nie starczam tym niemniej jak Ci zależy to coś wymyślę :P
:) [/lapidarność stylu]
Prześlij komentarz